திரும்பி பார்க்கிறேன்

சகோதரி ராஜிஅவர்கள் “திரும்பி பார்க்கிறேன்” என்ற தொடர் பதிவில் என்னையும் சேர்த்து விட்டார்கள். அதில் 2013ல் நடந்த அனுபவங்களை எல்லாம் எழுதச் சொல்லியிருந்தார்கள். நான் இதில் எனக்கு ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சியான தருணங்களை மட்டும் உங்களுடன் சேர்ந்து திரும்பி பார்க்க போகிறேன். காரணம், சின்ன வயதிலிருந்தே, என்னுடைய சோகமான தருணங்களை நான் யாருடனும் பகிர்ந்து கொண்டது கிடையாது. என்னைப் பொருத்த வரையில், எல்லோருக்கும் வாழ்கையில் ஏதாவது ஒரு விதத்தில் கஷ்டம் இருக்கத்தான் செய்யும். இதில் நம்முடைய கஷ்டத்தை அடுத்தவரிடம் பகிர்ந்து அவருக்கு இன்னும் கஷ்டத்தை கொடுக்கக் கூடாது என்பது தான். இந்த கருத்துக்கு நிறைய நண்பர்கள் உடன்பட்டதில்லை. அப்புறம் எதற்கு நாங்கள் நண்பர்களாக இருக்கிறோம் என்று கேட்டிருக்கிறார்கள். இதில் உச்சபட்சமாக என்னுடைய அம்மாவே, “டேய், நீ உன் மன பாரத்தை இறக்கி வைக்காமல், உனக்குள்ளேயே வச்சு,அமுக்கிக்கிட்டு  இருக்கிறதுனாலத்தான், நீ வளரவேயில்லை” என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள். “சாது மிரண்டால் காடு கொள்ளாது” என்று சொல்லுவது போல, 2012ஆம் ஆண்டில், நான் நெஞ்சுக்குள் அமுக்கி வைத்திருந்த கஷ்டங்கள் எல்லாம் பாரம் தாங்காமல் பொங்கி கவிதையாக வெளி வந்து, கொஞ்சம் மனதை லேசாக்கியது. ஆனால் அந்த கவிதை  பல நண்பர்களின் மனதை பாரமாக்கி விட்டது என்பதை அவர்களின் தொலைப்பேசி அழைப்பின் மூலமாக தெரிந்து கொண்ட பிறகு வருத்தப்பட்டேன். அதனால் தான் நான் மீண்டும் என்னுடைய சோக கீதங்களை வாசிக்கவில்லை. சரி, இனி பதிவிற்குள் செல்வோம்.

 

என்னுடைய ஆய்வுக் கட்டுரைகள் மலேசியா நாட்டில் நடைபெற்ற “உலகத் தமிழ் ஆசிரியர்கள் மாநாட்டு” மலரிலும் - புலம்பெயர்ந்த நாடுகளில் தமிழ்க் கல்வி, சிட்னியில் நடைபெற்ற “உலக இலக்கிய தமிழ் மாநாட்டு” மலரிலும்  - புலவர்களின் பார்வையில் சங்க கால போர்கள்  வெளிவந்தது. இதன் மூலம் எந்த ஒரு ஆய்வுக் கட்டுரையையும் எழுத முடியும் என்ற தன்னம்பிக்கையை நான் பெற முடிந்தது.

 நான் வார இறுதியில் பயிற்றுவிக்கும் தமிழ் பள்ளியில், மாணவர்களை ஊக்குவித்து, அவர்களையும் இங்கு நடைபெற்ற “உலக இலக்கிய தமிழ் மாநாட்டு” மலரில் கட்டுரைகளை படைக்கச் செய்தது. இதன் மூலம் புலம் பெயர்ந்து வாழும் தமிழ் குழந்தைகளாலும் தமிழில் கட்டுரைகளை எழுத முடியும் என்று தெரிந்தபோது மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது.

முத்தமிழின் சிறப்புகள் – ஒரு விளக்கம்

பாரதியார் மற்றும் டொரத்தி மெக்கெல்லர்

தமிழின் முச்சங்கங்கள் – ஒரு விளக்கம்

முத்தமிழும் சமுதாயமும்

எட்டுத்தொகை நூல்கள் – ஒரு விளக்கம்

தமிழின் முச்சங்கங்களும் அவற்றின் தொடர்ச்சியும்

 

 இந்த ஆண்டின் மிக முக்கியமான மகிழ்ச்சியான தருணம், நான் கனவிலும் நினைத்துப்பார்க்காதது ஒன்று நடந்தது. ஆம், நான் தலைவா படத்தில் நடித்தது. இதற்கு முன்பு வரை, திரைப்படத்துறையை நான் சாதாரணமாகத்தான் நினைத்ததுண்டு. ஆனால் இந்த படத்தில் நடித்த பிறகு, அத்துறையின் மீது ஒரு மதிப்பே வந்து விட்டது. இந்த இடத்தில், நான் இயக்குனர் விஜய்க்கும், நண்பர் அனகன் பாபுவிற்கும் நன்றி கூறிக்கொள்கிறேன்.

தலைவா திரைப்பட அனுபவம் - முன்னுரை

 

சென்ற ஆண்டும் சிட்னியில் ஆறு வெவ்வேறு மேடைகளில் பெரியவர்களுக்கான நாடகங்களை எழுதி, இயக்கி மேடையேற்றினேன். மேலும் ஏழு வெவ்வேறு மேடைகளில் குழந்தைகளுக்கான நாடகங்களையும் எழுதி, அவர்களை நடிக்கவைத்து மேடையேற்றினேன். குழந்தைகளின் நாடகங்களில் “63 நாயன்மார்களின் ஒருவரான அப்பூதி அடிகளின் வாழ்க்கை வரலாறும்” ஒன்று. இதன்மூலம், என்னாலும் நாடகங்களை குழந்தைகளுக்கும் சரி, பெரியவர்களுக்கும் சரி எழுதி இயக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கை வந்தது.

 பதின்னைந்தாவது (15வது) திருமண நாளை வீட்டு அம்மணியின் பெற்றோர்களோடு கொண்டாடியது ஒரு மறக்க முடியாத தருணம். கல்யாணமாகி எத்தனை வருடம் ஆனாலும் என்ன, அமலாபால் மாதிரி யாராவது கண்ணுக்கு தென்பட்டால், படத்தில் பயன்படுத்திய பூவையும்,வாழ்த்து அட்டையையும்    கொடுத்து காதலை சொல்லிவிட வேண்டியது தான். (அதுக்காகத்தான் பத்திரமா அந்த பூவையும், அட்டையையும் வீட்டு அம்மணிக்கு தெரியாம மறைச்சு வச்சிருக்கேன்)

இந்த 15 வருட திருமண வாழ்கையில், வீட்டில் இருக்கும் மனைவி அப்படி என்ன பெருசா வேலை செய்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று எண்ணியிருந்த எனக்கு, நான் இரண்டு வாரம் வீட்டு வேலை பார்த்ததில் வீட்டில் இருக்கும் மனைவியின் அருமை புரிந்தது. அதிலும் நான் முழுதாக வீட்டு வேலையை பார்க்கவில்லை, சாப்பாடு எல்லாம் நண்பர்கள் கொடுத்தார்கள். அந்த நண்பர்களுக்கு எல்லாம் நான் நன்றியை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

வீட்டு வேலை

வீட்டு வேலை – நிறைவு

அதனால் தான், மகளிர் தினத்தன்று, நான் “பெண்” என்ற ஒரு புதிய ஆத்திச்சூடியை எழுதினேன்.

பெண் - புதிய ஆத்திச்சூடி

 

இறுதியாக,ஸ்கூல் பையன் அறிமுகம் கிடைத்தது. அவரின் புண்ணியத்தால் நிறைய நண்பர்கள் அறிமுகமானர்கள். அதனால் அவருக்கு என்னுடைய நன்றியை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.  

பின் குறிப்பு: வீட்டு அம்மணி படிக்க மாட்டாங்கன்னு ஒரு தைரியத்துல அமலாபால் மாதிரி பொண்ணு, காதல்..  அப்படியிப்படின்னு ஏதோ ஒரு flowல எழுதித்தொலைத்துவிட்டேன். தயவு செய்து, யாரும் அவரிடம் சொல்லிடாதீங்க. பிளீஸ்.... !!!