சைவம் - விமர்சனம்

தலைவா திரைப்படத்தில் நான் தோன்றுவதற்கு காரணமாயிருந்த இயக்குனர் விஜய்யிடமிருந்து வந்திருக்கும் படம் தான் சைவம். இந்த படத்தை அவருடைய தந்தை தயாரித்திருக்கிறார். பொதுவாக செட்டிநாடு என்றாலே எல்லோருக்கும் நினைவில் வருவது அசைவ உணவு தான். நாட்டுக்கோட்டை நகரத்தார்களில் ஏறக்குறைய 90 சதவீத மக்கள் அசைவம் சாப்பிடுபவர்கள். அவ்வாறு அசைவம் சாப்பிடும் ஒரு நகரத்தார் குடும்பம் சைவமாக மாறுவது தான் இந்த படத்தின் ஒரு வரிக்கதை. ஒரு குறும்படத்துக்கான கருவை எடுத்துக்கொண்டு இரண்டு மணி நேர திரைப்படமாக நமக்கு வழங்கியிருக்கிறார் இயக்குனர். இன்றைக்கு வரும் அனைத்து திரைப்படங்களும் குடும்பத்துடன் சென்று பார்க்கலாம் என்று விளம்பரப்படுத்துகிறார்கள். ஆனால் உண்மையாக குடும்பத்துடன் சென்று பார்க்கக்கூடிய படமாக இருப்பது தான் சைவத்தின் மிகப்பெரிய பலம். படத்தில் எந்த ஒரு இடத்திலும் இரட்டை அர்த்த வசனங்களோ, முகம் சுழிக்கக்கூடிய நடனங்களோ என்று எதுவுமே இல்லை. நகைச்சுவை காட்சிகளும், திணிக்கப்படாமல், படத்தோடு ஒன்றி வருவது இயல்பாக இருக்கிறது. ஆனால் அதே சமயம்  திரைக்கதை பலமாக இல்லாததால், ஒரு தொய்வு ஏற்படுவதை உணர முடிகிறது.

கதை என்னவென்று பார்த்தால், செட்டிநாட்டு ஊரான கோட்டையூரில் வசிக்கும் பெரியவர் நாசருக்கு மூன்று மகன்களும், ஒரு மகளும் உள்ளனர். அவர்களில் மகள் துபாயிலும், இரு மகன்கள் வெளியூரிலும் வசிக்க , ஒரு மகன் மட்டும் பெற்றோர்களோடு கூட்டுக்குடும்பத்தில் வசிக்கிறார். மூன்று ஆண்டுகள் கழித்து திருவிழாவிற்காக அனைவரும் ஒன்று கூடுகிறார்கள். அச்சமயத்தில், பேத்தி சாராவிற்கு ஏற்பட்ட ஒரு பிரச்சனையின் காரணமாக, தாங்கள் குலதெய்வத்துக்கு செலுத்தவேண்டிய நேர்த்திக்கடனை செலுத்தாதது நியாபகத்துக்கு வருகிறது. அதன்படி சாமிக்கு நேர்ந்துவிட்ட சேவலை திருவிழாவில் பலி கொடுப்பதாக முடிவு செய்கிறார்கள். அதன் பிறகு அந்த சேவல் காணாமல் போய்விடுகிறது. இறுதியில் அந்த சேவலை கண்டுபிடித்து சாமிக்கு பலி கொடுத்தார்களா என்பது தான் படத்தின் மீதிக்கதை.

சேவலை தேடுகிறோம் என்ற பெயரில், குடும்பத்தில் உள்ளவர்கள் அடிக்கும் கூத்தும், மகளின் பேரனாக வரும் அந்த குட்டிப்பையனும் ரசிக்க வைக்கிறார்கள். அதிலும் குறிப்பாக அவன் “wifi” இருக்கிறதா என்று ஆயாவிடம் கேட்பதும், அதற்கு நாசரின் மனைவி, அவனிடம், “இது சாக்குப்பை, கூடைப்பை”  என்று கூறுவதும், பிறகு வீட்டு வேலைக்காரனும், தன் பங்குக்கு, “இவ என்னோட wife, இவுங்க இராமநாத ஐயாவோட wife, இவுங்க உங்க மாமாவோட wife என்று கூறுவதும்” இதற்கெல்லாம் பதிலாக அந்த குட்டிப்பையன் கடுப்பாகி, முகத்தில் கோபத்தை காட்டுவதும் சரியான நகைச்சுவை கலாட்டா. அந்த வீட்டிற்குள்ளேயே மாமன் மகன், அத்தை மகள் இருவரிடமும் நடக்கும் விடலைக்கதால் சுவாரசியம். வருஷம் 16 படத்தில் மற்றவர் முன்னிலையில் கார்த்திக்கும், குஷ்புவுக்கும் இருக்கும் காதல் வெளிப்பட்டு விடுவதுமாதிரியான காட்சி இருக்கும். அதுமாதிரியே இந்தப்படத்திலும் அவர்கள் இருவரின் காதலும் வெளிபட்டுவிடும். இதனால் தானோ என்னவோ வருஷம் 16 படத்தை, இவ்விருவரின் காதல் அத்தியாயம் நியாபகப்படுத்திகிறது போல. நாசரின் பேரனாக இக்கதாப்பாத்திரத்தில் நடிப்பவர் நாசரின் மகனான லுப்துபுதீனாம்.

நாசர் தான் இதில் நாயகன், ஆனால் அவருக்கு அதிகப்படியான வசனங்கள் கிடையாது. நாயகி என்று பார்த்தால், பேத்தியாக வரும் சாரா தான் நாயகி. நிறைய இடங்களில் தன் கண்களாலே பேசி பாராட்டை அள்ளிக்கொள்கிறார். மற்றபடி இப்படத்தில் நடைத்த அனைவரும் தங்களின் பங்கை உணர்ந்து மிகச் சரியாக வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள். நீரவ் ஷாவின் ஒளிப்பதிவு செட்டிநாட்டு வீதிகளையும், வீடுகளையும் அழகாக காட்டியிருக்கிறது.

நான் ஏற்கனவே தலைவா படத்தில், எங்களின் நகைச்சுவைப் பகுதியின் கவனக்குறைவை சுட்டிக்காட்டியிருந்தேன். தலைவா திரைப்பட அனுபவம் – எங்கள் காட்சிகளில் ஏற்பட்ட ஆள் மாறாட்டங்கள்

இந்த படத்திலும் இயக்குனர் சில இடங்களில் அதே தவறை செய்திருக்கிறார். செட்டிநாட்டு வழக்கப்படி தாத்தாவை, ஐயா என்று தான் சொல்லுவார்கள். இதில் ஆரம்பத்தில் மகன் வயிற்றுப் பேரன்கள் இருவரும் , நாசரைப் பார்த்தவுடன் "எப்படியிருக்கீங்க ஐயா" என்று சரியாக சொல்லுவார்கள். பிறகு இருவருக்குள்ளும் பேசிக்கொள்ளும்போது, தாத்தா என்று சொல்லிக்கொள்ளுவார்கள். இதனை நாட்டுக்கோட்டை செட்டியாரான இயக்குனர் எப்படி கோட்டை விட்டார் என்று தெரியவில்லை. மற்றொரு இடத்தில், சேவலை காணோம் என்று புகார் கொடுப்பதற்கு காவல் நிலையம் செல்லுவார்கள். காவல் நிலைய பலகையில் “காவல் நிலையம் மதகுப்பட்டி” என்றிருக்கும் (இயக்குனரின் சொந்த ஊர் மதகுப்பட்டியாகும்). உள்ளே போலீஸ் காவலாளி அவர்களிடம், நீங்கள் எந்த ஊர் என்று கேட்பார், அதற்கு அவர்கள் நாங்கள் கோட்டையூர் என்று சொல்லுவார்கள். கோட்டையூருக்கும், மதகுப்பட்டிக்கும் ஏறக்குறைய 40கிலோமீட்டர் தூரம். அவ்வளவு தூரம் தள்ளி, இவர்கள் இந்த ஊருக்கு வந்து காவல் நிலையத்தில் புகார் கொடுக்கிறார்களாம். கொஞ்சமாவது லாஜிக் வேண்டும். ஆனால், இயக்குனரும் சரி, அவருக்கு கீழ் இணை மற்றும் உதவி இயக்குனர்கள் யாரும் இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன தவறுகளை எல்லாம் கண்டுக்கொள்ளாமல் இருப்பது தான் கொடுமை.

இறுதியாக இந்த படத்தை கண்டிப்பாக குடும்பத்துடன் சென்று ஒரு முறை பார்க்கலாம்.